لول ترانسمیتر راداری
برای اولین بار در سال 1980 رادارهای نظامی وارد صنعت اندازه‌گیری فرآیندی شدند. این رادارها با ایجاد تحولات صنعتی در تکنولوژی ساخت خود و استفاده از تکنولوژی FET در ساخت مدارات الکتریکی، گامی بزرگ در جهت کوچک شدن و صنعتی شدن ابزار دقیق‌های راداری برداشتند.
هر دو سیگنال راداری و ریزموجی با سرعت نور منتشر می‌شوند. اما تفاوت آن‌ها در فرکانسشان است. فرکانسهای پخش رادیو و تلویزیون معمولاً بین 88 مگاهرتز تا کمتر از یک گیگاهرتز است و این در حالی است که فرکانس ریزموج‌ها در محدوده 1 تا 300 گیگاهرتز است. معمولاً این رنج فرکانسی فقط برای کاربردهای نظامی در هواپیماها و رادارهای زمینی استفاده می‌شود. تفاوت دیگر آن‌ها در میزان قدرتشان است. قدرت سیگنال راداری حدود 0/01mw/cm^2 است در حالی که قدرت ریزموج در محدوده 5-0/1 است. به دلیل کارکرد ریزموج‌ها در سطح انرژی بالاتر مقاومت آن‌ها نسبت به سنسورهای نوع راداری بیشتر است. لذا گیج راداری نسبت به سنسورهای فراصوتی در استفاده از ریزموج به جای موج صوتی تفاوت دارند. همانند تجهیزات فراصوتی در این روش نیز آن‌ها در بالای مخزن برای مشخص کردن سطح مواد اندازه‌گیری نصب می‌شوند. سنسورهای راداری شامل فرستنده، آنتن، گیرنده‌ی راداری پردازشگر و واسط اپراتوری است. در فرستنده، اسیلاتورهای نیمه هادی موج‌های الکترومغناطیسی را تولید می‌کنند. فرکانسی که غالباً برای این تجهیز استفاده می‌شود حدود 10 گیگاهرتز است.
برای آشکارسازی مواد خشک و غیر رسانا با میزان خیلی کم از مواد توده‌ای می‌توان از فرستنده‌های فرکانس بالاتر استفاده کرد. از آنجایی که انواع مختلفی از آنتن‌ها وجود دارد، انتخاب صحیح نوع آنتن برای کاربرد و نصب مدنظر مهم و اساسی است.
انتخاب آنتن به معیارهای زیر وابسته است:
• نوع کاربرد – فضای آزاد در مقابل چاه استیلینگ
• امکانات نصب – اندازه، موقعیت و بلندی نازل
• مشخصه مواد ذخیره شده در تانک – بازتاب‌پذیری رادار، فشار بخار، دما و غیره
• دقت اندازه‌گیری لازم.
برای کاربرد چاه استیلینگ از آنتن‌های مسطح استفاده می‌شود و برای کاربردهای فضای آزاد از آنتن‌های زیر استفاده می‌شود:
• آنتن‌های میله‌ای
• آنتن‌های بوقی
• آنتن‌های سهموی
هریک از آنتن‌ها برای کاربرد خاصی مناسب هستند.